پلی استر PET
این نوع ژئوتکستایل از روش سوزن زنی الیاف پلی استر و به طور خاص ترموپلاستیک پلی اتیلن ترفتالات (PET) حاصل می شود. الیاف پلی استر کاربرد های گسترده ای در صنایع امروزی یافته اند. به طور مثال در انواع پارچه ها، فرش، موکت، لایه های نبافته، پرکن های کالای خواب، لایی های ایزوگام، به کار برده می شود. الیاف مورد استفاده در تولید این نوع ژئوتکستایل از دو نوع مواد اولیه نو (Virgin PET) و یا از پرک های بازیافتی حاصل می شوند.
نقطه قوت این نوع ژئوتکستایل مقاومت دمایی و مقاومت UV بالا و نقطه ضعف آن، فرآیند هیدرولیز می باشد. در این فرآیند که در محیط های قلیایی تشدید می شود، پلی استر به تدریج تجزیه شده و ژئوتکستایل خواص خود را از دست می دهد.
تولید انبوه این الیاف از سال ۱۹۴۵ آغاز شده است و امروزه این لیف با تولید جهانی ۲۱ میلیون تن در سال ۲۰۰۲ بیشترین سهم تولید را در بین الیاف به خود اختصاص داده است.
خصوصیات: چگالی g/cm۳ ۱٫۳۸، نیروی پارگی بسیار زیاد، الاستیسیتهٔ خوب، مقاومت سایشی، ثبات بسیار خوب نوری، مقاومت بالا در برابر اسیدهای معدنی و آلی (در اسید سولفوریک غلیظ تجزیه میشوند)
الیاف پلیاستر چروک و نمدی نمیشوند و همچنین جمع نمیشوند، بهراحتی شستشو و بهسرعت خشک میشوند. حالات قابل عرضه: نخهای فیلامنتی، الیاف مقطع (قابل اختلاط با پشم، پنبه، و نوع قابل استفاده در فرش) دسته الیاف، الیاف لایی، تکفیلامنتها و پارچههای بیبافت (به انگلیسی: spunbond fabric) و انواع الیاف میانتهی الیاف هالو ( به انگلیسی: Hollow fiber) و الیاف دوجزئی